سامسونگ گلکسی زد فولد ۷ در مقابل آیفون ۱۷ پرو: کدام یک برای عاشقان صدا؟


ماه گذشته، مجموعاً €۲۶۰۰ برای خرید دو گوشی هوشمند پرچم‌دار مختلف هزینه کردم – نه به‌دلیل دوربین‌ها، هوش مصنوعی یا پردازنده‌ها، بلکه برای پاسخ به یک سؤال ساده: کدام یک بهترین گزینه برای عاشقان صدا است؟

گالاکسی زد فولد ۷ سامسونگ و آیفون ۱۷ پرو هر کدام در آلمان €۱۳۰۰ قیمت داشتند – یعنی تقریباً ۱۴۰۰ دلار آمریکایی برای هر دستگاه. و نه، من کسی در سامسونگ یا اپل ندارم که بتوانند دستگاه‌های امانتی برای من بفرستند. من هر دو را با پول خودم خریدم چون عاشقان صدا هنوز بخش کوچکی از کاربران گوشی‌های هوشمند هستند. ما برای گوگل یا اپل اهمیت نداریم، اما این مانع نمی‌شود که ما در مورد اینکه کدام گوشی موسیقی‌مان را بهتر پخش می‌کند، به‌دقت بررسی کنیم.

حالا، پیش از این‌که نوجوانان سرسخت به‌صورت بی‌معنی دربارهٔ «فانبویی»، «کرپل» یا «شپل» فریاد بزنند، بدانید که من به‌راستی بین این دو گوشی مرددم. اگر تصمیم‌گیری آسان بود، هر دو را نمی‌خریدم. هزینهٔ €۲۶۰۰ صرف وفاداری به پلتفرم یا پرستش برند نبود – بلکه برای یافتن پاسخ‌های واقعی به سوالات واقعی بود که برای کسانی که گوشی‌های هوشمند خود را به‌عنوان منبع موسیقی یا کنترل از راه دور می‌دانند، اهمیت دارد.

پس از یک ماه تست هم‌زمان، هر دو گوشی را از سه جنبهٔ مختلف ارزیابی کرده‌ام: به‌عنوان منبع بلوتوث، به‌عنوان منبع هدفن‌های سیمی (البته با استفاده از دانگل‌ DAC)، و به‌عنوان رابط استریم. نتایج نیز پیچیده‌تر از آنچه انتظار می‌رود، هستند.

هدفن‌های بلوتوث

در همان ابتدا، آیفون ۱۷ پرو از ویژگی‌ای برخوردار است که سامسونگ نمی‌تواند به‑آن دست یابد: یکپارچه‌سازی بی‌نقص AirPod. کنترل‌ها در برنامه‌ای قابل نصب مثل برندهای دیگر هدفن بارگذاری نمی‌شوند؛ بلکه مستقیماً در iOS تعبیه شده‌اند. برای تماس‌های تلفنی، AirPods Pro ۲ و ۳ همچنان دست‑نخورده‌اند. علاوه بر این، حذف فعال نویز (ANC) Pro ۳، هر چیزی را که تا به‌حال شنیده‌ام، پشت سر می‌گذارد، هرچند اپل واکنش فرکانسی Pro ۳ را با کمی افزایش باس و تربل تنظیم کرده است که سبب می‌شود میانه‌ها کمی سست به‌نظر برسند. میزان حس کردن این تغییرات به میزان صدا بستگی دارد – تصحیح منحنی Fletcher‑Munson باعث می‌شود EQ به شکل لبخند در حجم‌های پایین‌تر واضح‌تر شود. DSP اپل در اینجا هوشمندانه عمل می‌کند، اما این نیز AirPods Pro ۳ را هدفی متغیر برای هر کس که می‌خواهد به‌دقت اندازه‌گیری کند، می‌سازد. به‌نظر می‌رسد جایی خوانده‌ام که اپل با یک به‌روزرسانی فریم‌ورکی پس از عرضه، به‌ناشیانه واکنش فرکانسی Pro ۳ را تغییر داده است.

اما جایی است که آیفون دچار مشکل می‌شود: همچنان محدود به کدک‌های AAC و SBC است. همین. اگر هدفن‌های سَنهایزر HDB 630 با پشتیبانی از aptX Adaptive داشته باشید؟ یا Bowers & Wilkins PX8 S2 با قابلیت aptX Lossless؟ آیفون نمی‌تواند بازی کند: برای هر دو از AAC استفاده می‌کند.

تفاوت‌های صوتی بین کدک‌ها کوچک است اما شنیده می‌شوند. با استفاده از دانگل USB BTD 700 سِنهایزر (که از aptX Adaptive پشتیبانی می‌کند) در مقایسه با AAC داخلی آیفون، آهنگ «Ambulance Blues» از نیل یانگ در آیفون مسطح‌تر به‌نظر می‌رسد؛ ترابِل کمتری دارد و کیفیت فضایی‌اش فشرده‌است. دانگل BTD 700 ابعاد صدای آهنگ را گشوده و اعوجاج‌های بالای ترابِل را کاهش می‌دهد. بله، این یک دانگل اضافی است که باید به‌خاطر داشته باشید؛ به‌راحتی گم می‌شود و اگر به‌درستی نشینم، ممکن است از سوکت USB شکنند. ولی بهبود حضور دارد.

سامسونگ Z Fold 7، همان‌طور که تمام گوشی‌های اندروید هستند، از پیش با LDAC برای سازگاری با هدفن‌های سری Sony WH‑1000XM بارگذاری شده است. این مدل تاشو همچنین کدک aptX اصلی را در خود دارد: نه aptX Adaptive و نه aptX Lossless، فقط aptX عادی.

باید در اینجا مراقب باشید! به حرف‌هایی که می‌گویند aptX Adaptive قابلیت hi‑res دارد، باور نکنید. این یک کدک از دست رفته است که می‌تواند پخش جریان‌های ۲۴‑بیت/۹۶kHz را انجام دهد، اما نه پیش از این که آنها را به حدود یک‌پنجم اندازه اصلیشان فشرده‌سازی کند تا در لوله بلوتوث جا بگیرد. این برای اکثر موقعیت‌ها قابل قبول است، اما هنگام گوش کردن به Boards of Canada از طریق هدفن سِنهایزر HDB 630، بین aptX سامسونگ و aptX Adaptive دانگل BTD 700 فضای قابل‌شنوی کافی وجود ندارد، به‌طوری که نگران این باشم که دانگل را در خانه فراموش کنم.

اما صبر کنید. Bowers & Wilkins PX8 S2 از aptX Lossless پشتیبانی می‌کند که می‌گوید استریم بلوتوثی با کیفیت CD را ارائه می‌دهد. اما Z Fold 7 این قابلیت را ندارد. حتی آیفون 17 Pro (و تمام آیفون‌ها) هم این قابلیت را ندارند. بنابراین برای هر دو گوشی، اگر بخواهیم عملکرد نظری بهترین بلوتوث را هنگام استریم «Four‑Calendar Café» از Cocteau Twins با کیفیت CD داشته باشیم، دوباره به دانگل‌ها بازمی‌گردیم.

اما نکته این است: aptX Lossless برای من ارزش بیشتری نسبت به aptX معمولی ندارد اگر به این معنا باشد که یک دانگل را در سوکت USB گوشی خود بگذارید. بهبودهای صوتی در بهترین حالت حاشیه‌ای هستند – حتی شنوایی کمتر از جهش از AAC به aptX Adaptive – و شما راحتی را به‌قیمت صرف‌نظر از یک برتری صوتی جزئی می‌گذارید. من ترجیح می‌دهم دانگل را در خانه بگذارم و فشرده‌سازی از دست رفته aptX معمولی را بپذیرم. نمی‌دانم چرا سامسونگ از aptX Lossless استفاده نمی‌کند در حالی که سونی و اسوس این کار را می‌کنند.

به‌عبارت دیگر، پشتیبانی اندروید از کدک‌های بلوتوث یک آشفتگی بزرگ است، اما حتی با پیچیدگی‌های فشرده‌سازی از دست رفته کدک‌های مختلف aptX کوالکام، Z Fold 7 برتری نسبت به آیفون 17 Pro برای هدفن‌های غیر‑AirPod دارد. همچنین همیشه باید در نظر داشته باشیم که سخت‌افزار هدفن تأثیر بسیار بیشتری بر صدایی که می‌شنویم نسبت به این تفاوت‌های کدکی دارد.

هدفن‌های سیمی

نه آیفون 17 Pro و نه سامسونگ Z Fold 7 دارای سوکت هدفن نیستند. این را می‌دانستید. برای هدفن‌های سیمی، به یک دانگل DAC نیاز داریم. اخیراً از Campfire Audio Relay استفاده می‌کنم، اگرچه موارد زیر برای هر DAC USB صادق است.

در اینجا است که آیفون به‌صورت قاطع پیشی می‌گیرد. آیفون 17 Pro همانند تمام آیفون‌ها، صدا را به‌صورت بیت‌پرفکت از سوکت USB‑C خود می‌فرستد. اگر یک جریان ۱۶‑بیتی/۴۴.۱kHz پخش کنید؟ همان‌طور که به DAC می‌رسد، ۱۶‑بیتی/۴۴.۱kHz است. اگر یک فایل ۲۴‑بیتی/۹۶kHz پخش کنید؟ همان‌طور که می‌رسد، ۲۴‑بیتی/۹۶kHz به DAC می‌رسد. iOS در جریان دیجیتال صدا تغییری ایجاد نمی‌کند.

اندروید می‌کند این کار را. سامسونگ تمام صداها را به ۴۸kHz بازنمونه‌برداری می‌کند. فایل ۲۴‑بیتی/۹۶kHz به ۲۴‑بیتی/۴۸kHz تبدیل می‌شود. مجموعه CDهایی که با دقت رپ کردید با کیفیت ۱۶‑بیتی/۴۴.۱kHz؟ اکنون به ۱۶‑بیتی/۴۸kHz تبدیل می‌شود. این بازنمونه‌برداری تا چه حد قابل شنیدن است؟ این موضوع در حلقه‌های شنوایی‌دوست به شدت بحث‌انگیز است، اما خالص‌گرایان آن‌را می‌نابند.

راه‌حل این است که از برنامه‌هایی استفاده کنید که الگوریتم بازنمونه‌برداری اندروید را دور می‌زنند. Roon ARC می‌تواند مستقیماً با دانگل DAC ارتباط برقرار کند، به‌شرطی که در تنظیمات درایور USB آن را فعال کنید. ناگهان، روی اندروید پخش بیت‌پرفکت دریافت می‌کنید و همچنین گزینه‌هایی مانند کراس‌فید، تعادل صدا و اصلاح هدفن در اختیار دارید. اما نیازی نیست برای رسیدن به این‌چنین عملکردی در اندروید، به برنامه‌های شخص ثالث اعتماد کنید؛ این کار به‌صورت بومی در iOS انجام می‌شود.

اگر توسعه‌دهندگان iOS می‌توانند صدای بیت‌پرفکت ارائه دهند، Android نیز می‌تواند این کار را انجام دهد – اگر می‌خواستند.

سطوح کنترل

در اینجا است که موضوع کمی از مسیر اصلی خارج می‌شود. آیفون 17 Pro تجربه رایج تلفن‌های هوشمند را ارائه می‌دهد: صفحه‌ای عمودی، ناوبری آشنا و هیچ‌ چیز انقلابی. به‌خوبی کار می‌کند.

سامسونگ گلکسی زد فولد ۷ یک موجود متفاوت است. وقتی آن را باز می‌کنید، ناگهان یک مینی‑تبلت در دست دارید. اکثر برنامه‌های پخش استریم از فضای اضافی صفحه بهره می‌برند و استفاده از آن لذت‌بخش است. Roon، Plexamp، Apple Music – همه به تجربه‌ای شبیه مجله تبدیل می‌شوند. تصویر آلبوم دوباره به‌عنوان هنر ظاهر می‌شود، نه فقط یک تصویر بندکارتک کوچک.

من از صفحهٔ بازشو خیلی بیشتر از آنچه انتظار داشتم استفاده می‌کنم، حتی در قطارهای شهری. بله، این باعث می‌شود شبیه یک آدم به‌دنبال صداهای خاص شوم – هدفن‌های بزرگ، گوشی بزرگ، مرور B‑Sideهای بریان اونو. این شبیه به‌دست‌زدن یک جعبه وینیل نیست، اما به‌عنوان کنترل استریم در سال ۲۰۲۵ تا حدی رضایت‌بخش است.

برای این مقایسهٔ گوشی‌های هوشمند، من یک لیست پخش برای گوش دادن نساختم. بلکه یک لیست پخش از آهنگ‌های استخراج‌شده از آلبوم‌های با پوشش‌های نمادین ساختم: Low از دیوید بویی، Four‑Calendar Café از Cocteau Twins، Music Has the Right to Children از Boards of Canada، Vespertine از بیورک، Another Green World از اونو و On the Beach از نیل یانگ. Apple Music حتی موج‌های روی پوشش نیل یانگ را متحرک می‌کند – یک جزئیات بسیار زیبا.

Roon Remote در این زمینه نیاز به بهبود دارد. برای تعویض بین حالت‌های باز و بستهٔ Z Fold 7 مجبور به راه‌اندازی مجدد کامل برنامه می‌شوید. نمایش تصویر پوشش «در حال پخش» در Roon ARC نیز می‌تواند بزرگتر باشد. در این مورد Plexamp پیشی می‌گیرد. اما مطمئنم Roon به‌زودی این مشکلات را رفع خواهد کرد. به‌هر حال، اکنون این برنامه‌ها تحت مالکیت سامسونگ هستند.

جدول مزایا‑معایب

پس از یک ماه تست هر دو گوشی، هنوز نمی‌توانم برندهٔ واضحی را انتخاب کنم. آیفون 17 Pro یکپارچه‌سازی بی‌نقص AirPod و خروجی صوتی بیت‌پرفکت از USB را بدون زحمت ارائه می‌دهد، اما با هدفن‌های سَنهایزر و Bowers & Wilkins تنها می‌تواند AAC پخش کند. برای کسی که عمیقاً در اکوسیستم اپل و با AirPods Pro و مجموعهٔ دانگل DAC حضور دارد، این انتخاب واضح است.

سامسونگ گلکسی زد فولد ۷ با کدک‌های بلوتوثی با صدای بهتر برای هدفن‌های غیر‑اپل و نمایش صفحهٔ بازشو فوق‌العاده برای مرور موسیقی مقابله می‌کند. بازنمونه‌برداری اندروید آزاردهنده است، اما برای تمام افراد به‌جز طرفداران hi‑res، آسان است که نادیده بگیرند. و اگر نگران شکنندگی لولاهای سامسونگ هستید، من شما را به‌عنوان یک بومر نخواهم صدا کرد. کافیست تست‌های استرس JerryRigEverything را ببینید؛ این لولاها به‌خوبی تحمل می‌کنند.

در واقع، هر دو این گوشی‌های هوشمند مجبور به سازش‌هایی می‌شوند که در این بازه قیمتی نباید وجود داشته باشند. هیچ‌یک گزینهٔ کامل برای تمام شنوایی‌دوستان نیست. شما باید سازشی که بیشترین تحمل را دارید انتخاب کنید.

و انتخاب نهایی شما، اگر داشته باشید، عمدتاً به تجهیزات فعلی‌تان بستگی دارد. اگر کاربر AirPods هستید که گاهی از هدفن‌های سیمی استفاده می‌کنید، آیفون 17 Pro مناسب شماست. اگر هدفن‌های بلوتوثی از برندهای Sony، Bowers، Focal, T+A, Sennheiser یا Mark Levinson و شما نیز از زیبایی پوشش‌های آلبوم‌ها همانند یک جمع‌آورندهٔ وینیل لذت می‌برید، احتمالاً گلکسی زد فولد ۷ سامسونگ برای شما مناسب‌تر است.

آیا می‌خواهید بهترین‌های هر دو جهان را داشته باشید؟ باید هر دو را خریداری کنید و مانند من کمی احساس مضحک‌بودن کنید. علاوه بر این هزینهٔ بسیار بالا است.

پاسخ واقعی ممکن است این باشد که یک گوشی هوشمند که همه چیز را به‌درستی انجام می‌دهد، صبر کنیم. اما با توجه به نگرش صنعت گوشی‌های هوشمند نسبت به شنوایی‌دوستان، ما برای همیشه منتظر می‌مانیم. ما هنوز یک بخش نادیده‌پذیر و بسیار کوچکی از کاربران پیشرفته هستیم و شرکت‌ها می‌دانند که ما در هر صورت گوشی‌هایشان را خریداری می‌کنیم.

اطلاعات بیشتر: Apple | Samsung

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *